حلزون‌ها دشمنان زیادی در طبیعت دارند که می‌توانند آنها را شکار کنند یا به آنها آسیب برسانند. برخی از دشمنان حلزون‌ها عبارتند از:

•  جوندگان: این حیوانات کوچک و پرتحرک می‌توانند حلزون‌ها را با دندان‌های تیزشان له کنند و بخورند.
•  پرندگان: بسیاری از پرندگان مانند مرغ، اردک، غاز، کلاغ، گنجشک و گلهپرک می‌توانند حلزون‌ها را با چنگشان بردارند و ببلعند.
•  دوزیستان: این حیوانات خزنده مانند قورباغه، وزغ، مار و لاکپشت می‌توانند حلزون‌ها را با زبان یا دهانشان بگیرند و بخورند.
•  ماهی‌ها: برخی از ماهی‌ها مانند ماهی قرمز، ماهی آنچویی و ماهی زرد می‌توانند حلزون‌های دریایی یا آب شیرین را شکار کنند.
 •  حشرات: برخی از حشرات مانند سوسک‌های زمینی، مورچه‌ها، زنبورها و مگس‌ها می‌توانند حلزون‌ها را گزیند، تخم‌گذاری کنند یا بخورند. 
حلزون‌ها آفاتی هستند که می‌توانند به گیاهان مختلف خسارت بزرگی وارد کنند. برای کنترل و مبارزه با این آفات، می‌توان از روش‌های شیمیایی و غیرشیمیایی استفاده کرد. 
برخی از این روش‌ها عبارتند از:
•  استفاده از سم‌های شیمیایی مانند سوین یا لیندین که باعث مرگ حلزون‌ها می‌شوند. 
•  استفاده از طعمه‌های مسموم مانند مخمر مالت، خمیر آرد و مخمر، میوه‌های تخمیر شده یا گریپ فروت که حلزون‌ها را جذب کرده و سمی را به بدنشان منتقل می‌کنند.
•  استفاده از موانع فیزیکی مانند تراشه چوب، شن و ماسه، گچ، پوست تخم مرغ و غیره که جلوی حرکت حلزون‌ها را می‌گیرند. 
•  استفاده از قاتل‌های طبیعی مانند ماکیان، جوندگان، پرندگان، دوزیستان و حشرات که حلزون‌ها را شکار می‌کنند.
 •  استفاده از تله‌های جلب‌کننده مانند ظرف پلاستیکی که در آن محلول شکر و سرکه و میوه‌های تخمیر شده ریخته شده و حلزون‌ها را در داخل آن گیر می‌اندازد.