چندین گونه بوته های بلوبری وجود دارند که به ما اجازه می‌دهند به آسانی  آن ها را در باغچه ها یا باغ ها پرورش دهیم و از میوه های تازه لذت ببریم. بوته های بلوبری در ارقام مختلف وجود دارند و هر کدام کمی با هم متفاوت هستند، البته بسیاری از گونه های بلوبری ویژگی های مشترکی دارند. دانستن ویژگی های بلوبری کمک می‌کند که شما بتوانید یک گونه مناسب بلوبری را انتخاب نمایید و از آن مراقبت کنید.

انواع بلوبری

بلوبری ها در سه واریته اصلی قرار دارند که شامل بوته کوتاه، بوته بلند و rabbiteye می‌باشند. بلوبری های بوته کوتاه به طور معمول به اندازه 60 تا 120 سانتی متر بلند می‌شوند. گونه های بوته کوتاه برای آب و هوای سرد مناسب هستند، این گونه ها برای این که عملکرد خوبی داشته باشند به ساعت سرمای بیشتری نیاز دارند. بلوبری های بوته بلند به اندازه 120 سانتی متر عریض می‌شوند و ارتفاع آن ها 2 متر یا بیشتر می‌باشد. گونه های مختلف بلوبری های بوته بلند برای مناطق مختلف مناسب هستند. بلوبری Rabbiteye از بلوبری بوته بلند بزرگ تر می‌شود اما به طور خاص برای آب و هوای گرم که زمستان های معتدلی دارند مناسب است.

شاخ و برگ گیاه بلوبری

بوته های بلوبری علاوه بر تولید میوه، چشم انداز بسیار زیبایی به وجود می‌آورند. در فصل بهار و تابستان، بوته های بلوبری برگ های سبز تیره ای دارند. گل های سفید یا صورتی نیز در فصل بهار بر روی گیاه ظاهر می‌شوند. در فصل تابستان شکوفه ها به میوه های آبی رنگی تبدیل می‌شوند. اندازه و طعم انواع بلوبری متفاوت است. برگ های بسیاری از گونه های بلوبری در فصل پاییز زرد و قرمز می‌شوند.

شرایط رشد گیاه بلوبری

بوته های بلوبری بهترین رشد را در آفتاب کامل و یک خاک با زهکشی خوب دارند. بلوبری یک گیاه اسید دوست است و PH مناسب برای رشد بلوبری 4.8 تا 5.5 می‌باشد. اضافه کردن مواد ارگانیک به خاک برای گیاهان در حال رشد، به رشد ایده آل کمک می‌کند. در آب و هوای معتدل، می‌توان بلوبری را از اوایل پاییز تا بهار کاشت. گیاهان در صورتی که در فاصله 1.5 متری کاشته شوند رشد خوبی خواهند داشت. گونه های بوته بلند ممکن است به فضای بیشتری بین گیاهان نیاز داشته باشند زیرا اندازه بزرگی دارند.

مراقبت از گیاه بلوبری

گیاهان بلوبری به آبیاری منظمی نیاز دارند تا ریشه های کم عمق به خوبی آب جذب کنند. در طول تابستان، به طور معمول بوته بلوبری به حداقل یک اینچ آب نیاز دارد و باید خاک را مرطوب نگه داشت. از خیس کردن خاک باید اجتناب نمود زیرا باعث پوسیدگی ریشه و از بین رفتن گیاه می‌شود. بوته های بلوبری جوان به هرس نیاز ندارند و فقط باید شاخه های مرده و آسیب دیده را حذف کرد. به طور معمول در 4 سال اول زندگی گیاه به هرس زیادی نیازی نیست. 3 سال بعد از رشد گیاه، هر سال زمانی که گیاه خفته است باید هرس انجام شود. هرس شاخه های مسن تر، شاخه های باریک و یا شاخه های جدید ضعیف در هر سال اجازه می‌دهد تا شاخه های محکم و مقاومی رشد کنند.