این مقاله در مورد اسیدیته چای و این که آیا اسیدیته آن تاثیر منفی بر سلامتی دارد یا نه، صحبت می‌کند. نوشیدنی ها و مواد غذایی بسیار اسیدی برای سلامتی مضر هستند و می‌توانند موجب پوسیدگی دندان و ناراحتی های گوارشی شوند. با این حال سطح اسیدیته چای خیلی کم است و از قهوه و بسیاری از آب میوه ها و نوشابه ها پایین تر می‌باشد.

چای به اندازه ای که به سلامتی آسیب برساند اسیدی نیست.

اسیدیته یک ماده معمولا توسط اندازه گیری PH  تعیین می‌شود، PH آب خالص 7 است که خنثی می‌باشد ولی مواد اسیدی دارای PH پایین تر هستند. انواع PH اسیدی مثل PH 1 (اسید معده)، PH 3 تا 4 (آب میوه ها) و اسیدهای خیلی ضعیف با PH 6 تا کمتر از 7، می‌باشند. مطالعات اخیر نشان داده اند که PH چای سیاه حدود 4/9 است. با این حال، PH چای به نوع چای و میزان دم کردن آن بستگی دارد. چایی که بیشتر دم می‌کشد و چایی که در آن برگ های بیشتری استفاده شده است یا برگ های چایی که بیشتر خیس می‌خورند، در فنجان بیشتر اسیدی هستند. 

به هر حال، اسیدیته چای ملایم است، بسیاری از غذاها و نوشیدنی ها اسیدیته ملایم دارند و چای دارای طیف وسیعی از اسیدیته نرمال در بین غذاها و نوشیدنی ها است که به طور گسترده مصرف می‌شود. در آزمایش های اخیر برای مشخص شدن تاثیر اسیدیته چای بر روی مینای دندان نشان داده شده است که سطح اسیدیته در چای سیاه به اندازه ای نیست که برای مینای دندان خطر داشته باشد، به این ترتیب چای می‌تواند یک جایگزین امن برای افرادی باشد که به دنبال حذف نوشیدنی های اسیدی تر (مانند آب میوه یا نوشابه) در رژیم غذایی خود هستند.

PH آب میوه های خالص بین 3 و 4 می‌باشد، در حالی که سودا، نوشیدنی های ورزشی و نوشیدنی های انرژی زا PH بین 2 و 3 دارند. این نوشیدنی ها به طور جدی می‌توانند باعث پوسیدگی دندان شوند. در مقابل، اسیدیته چای بسیار ملایم است و مشخص شده اسیدیته آن هیچ گونه ارتباطی با پوسیدگی دندان یا ناراحتی های گوارشی ندارد. همچنین مشخص نشده است که اسیدیته چای با رفلکس اسید معده و سوزش سردل رابطه ای داشته باشد.  

مزه اسیدی، تشخیص آن از تلخی و گسی

شما می‌توانید اسیدیته یک نوشیدنی را به راحتی تشخیص دهید، زیرا جوانه های چشایی ما طعم مواد اسیدی را ترش تشخیص می‌دهند. چای، نوشیدنی ها و غذاهایی که طعم ترش تری دارند اسیدیته بیشتری دارند. اگرچه گاهی اوقات ممکن است  تشخیص طعم ترشی از طعم های دیگر مثل تلخی یا گسی سخت باشد. طعم و مزه می‌تواند شاخص خوبی برای تشخیص اسیدیته نسبی غذاها و نوشیدنی های مختلف باشد.

چه ترکیباتی در چای به اسیدیته آن کمک می‌کنند؟

چای حاوی چند ترکیب اسیدی و بازی طبیعی است که باعث می‌شود چای یک اسیدیته ملایم داشته باشد. در تجزیه و تحلیل چای سیاه مشخص شد که آنیون های غالب (بخش های اسیدی از ترکیبات چای) در چای دم کشیده اگزالات و سیترات هستند. سیترات با اسیدسیتریک همراه است که یک اسید طبیعی مشترک (در غلظت های بالاتر) موجود در میوه های خانواده مرکبات مانند پرتقال، نارنج و لیمو می‌باشد. اگزالات نیز در میوه ها و سبزیجات برگ دار نیز وجود دارد.

PH و اسیدیته چای گیاهی

چایی های گیاهی می‌توانند از هر گیاه دیگر به جای گیاه چای درست شوند، اسیدیته آن ها به طور گسترده ای متغیر است و در مورد کلیت اسیدیته آن ها می‌توان کمی صحبت کرد. عطر و طعم، یک شاخص خوب برای تشخیص سطح اسیدیته است. به عنوان مثال، گیاه hibiscus که از آن چای درست می‌کنند دارای یک طعم ترش قوی است و وقتی به مخلوط چند گیاه اضافه می‌شود طعم ترکیب را اسیدی تر می‌کند. در یک مطالعه نشان داده شده است که PH چای hibiscus 2/5 است که بسیار پایین تر از PH چای می‌باشد. PH آن چیزی بین PH آب پرتقال و آب لیمو است.

برخی از شرکت ها اسیدسیتریک به چای اضافه می‌کنند تا آن را ترش تر کنند. اگر شما در مورد PH هر گونه چای گیاهی و یا چای مخلوط چند گیاه نگران هستید، طعم آن را تست کنید و مواد تشکیل دهنده مانند گیاه hibiscus  یا اسیدسیتریک که طعم ترش به آن می‌دهند را بررسی کنید.